Laatste reisverslag……………………………………………………  met Jordy

Volgens mij denken jullie onderhand dat elk verslag weleens de laatste zou kunnen zijn aangezien de verslagen steeds langer en vaker op zich laten wachten, met als gevolg dat sommige mensen meer op de hoogte zijn dan andere (naar gelang de persoonlijke relaties met deze personen uiteraard)

Maar goed er zit dus niks anders op dan op het abrupte einde van het laatste verslag verder te brijen, en de concurrentie met het makkelijke en snelle facebook weer aan te gaan.………

Na Koh Mook stond Koh lipe, het zuidelijkste eiland van Thailand, op het programma, voorlopig (voor mij) het laatste eiland in Thailand. Deze reis begon met een klein boot tochtje naar het vaste land vanwaar we in een mini-van, 2 overstappen later (waarvan er een op een boot was) en ong. 5 uur later arriveerde op Koh lipe. En ook al was dit niet de eerste keer, het blijft een tropische gevoel geven wanneer je met een klein bootje naar het strand wordt gevaren en zò met volledige bepakking op een hagelwit strand uitstapt.

Op onze eerste avond op Koh lipe hadden meteen ons eerste 'avontuur' waarbij we bij volle maan naar een of andere full moon (klinkt logisch) party liepen. Doordat deze party op de piratebeach plaatsvond moesten het halve eiland en de woeste jungle van Koh lipe trotseren. Uit eindelijk na een lange zoektocht kwamen op een of ander vaag Duits lounge/techno feestje aan maar waarvan de ambiance + de volle maan wel een speciale dimensie gaven aan deze plek. De volgende dag wat gesnorkeld waarbij ik de vervanger van m'n onderwatercamera kon uittesten. 's Avonds hadden we een 'date' met de Zweedse en Engelse die onderdeel uitmaakte van de 'snorkel' groep die we eerder op Koh phi phi hadden ontmoet en waarmee we het grapje van het 'avontuur' van de vorige avond nog eens dunnetjes overdeden

De volgende middag hadden we nog een lunch met elkaar waarna we op gepaste wijze afscheid namen van Thailand en de speedboat naar Langkawi, Maleisië namen. 

Na een kort tochtje kwamen we (incl. 1 tijdzone terug in de tijd) 45 min later aan in Cenang, de toeristische hoofdstad van het belasting vrije Langkawi.
Na alle grensformaliteiten en een korte zoektocht naar een slaapplaats konden we aan de zoektocht beginnen naar een scooter, wat erg lastig bleek omdat je daarvoor opeens(!) in Maleisië een rijbewijs nodig hebt. Hierdoor eindigde onze zoektocht in eerste instantie uiteindelijk met een fiets zodat we dan maar eens 'n keer wat aan onze conditie konden werken. De dag daarop konden we toch nog op legale en verantwoorde wijze een scooter huren voor de periode dat we op Langkawi verbleven. 

Gelukkig gaat erbij ons bijna geen dag voorbij zonder dat we iets meemaken want op onze eerste dag hadden al meteen s'ochtends een lekke band en s'middags een lege tank wat natuurlijk erg grappig is wanner het eerste gebeurt in the middle of nowhere en het laatste tijdes een wolkbreuk.

Op onze tweede dag deden we een ritje naar het natuurreservaat wat in het noorden van het eiland lag. En tijdens het rondje in het natuurreservaat kwamen we vissers tegen de mijn hulp wel wouden gebruiken bij het binnen halen van netten. Bij het inventariseren van de vangst mochten wij alle voor ons nog onbekende vissen aandachtig bestuderen en er een zeekat bij zat die wit van woede was en mij (na grote int uitbarsting) een flinke hap uit mijn vinger nam. 

De derde dag nog wat rond gereden op de scooter en de vierde dag hebben de
kaartjes gekocht voor de tocht naar Penang, waarna we nog een watersporter hebben gehuurd. De 5e dag hadden we nog de tijd waarna onze tocht naar Penang begon en waarna na een 3,5 durend vaartochtje aankwamen in Georgetown.

In Georgetown meette we met Hannah, die Jordy van een of ander skireis kenden. In totaal zijn we 2 nachten in Georgetown geweest waarvan we een dag een bezoek aan een Chinese boeddhistische tempel hebben gebracht. De andere dag hebben een rondtour gedaan door de stad, waarna we weer een bezienswaardigheid over de koloniale geschiedenis van Nederland konden afstrepen. En s'avonds dan eindelijk de IPad gekocht in een van de shoppingmalls voor een niet nader te noemen familielid, die tegelijkertijd ook zo aardig was om mij toe staan zijn nu aller nieuwste gadget voor de rest van mijn reis aan mij toe te vertrouwen.

De volgende morgen stond de bus naar Ipoh op het programma en eenmaal op het busstation van Ipoh was de tijd daar gekomen dat we definitief na 3,5 maand ieder onze eigen kant op gingen. Jordy samen met Hannah naar Kuala Lumpur en ik naar het centrum van Ipoh.