Het begin van het einde
Door: Martijn Vernooijs
Blijf op de hoogte en volg Martijn
09 Mei 2012 | Indonesië, Batavia
Na een verblijf van 3 dagen bij de oom van de Debora (waar ik zoals ik ondertussen gewend ben van de Indonesische gastvrijheid niks te kort ben gekomen) ben ik door een kennis van deze oom rond Palu geleid waaronder een bezoek aan een waterval zoals ik die nog niet eerder ben tegengekomen en maar weer eens een stranddagje aan de mooie stranden en helderblauwe zee van Indonesië waar ik m'n allereerste offshore duik heb gedaan. Na drie leuke en gastvrije dagen moest ik alweer terug naar Makassar. En na een vlucht van 1,5 uur kwam dan aan op het vliegveld wat zo onderhand aan voelde als een tweede thuis. Buiten stond m'n nieuwe vriend van de Starbucks (die ik een kleine 2 weken eerder had ontmoet tijdens mijn ronddwalingen op het vliegveld) al op te wachten. In Makassar had ik letterlijk maar 48 uur de tijd. Na aankomst in de kamertje (ong. 20m2 zonder enige luxe, geen bed, geen kast enz.) van m'n starbucksvriend gingen we ondanks de 1 mei onrusten de stad in waarbij ik nog betrokken ben geraakt bij een demonstratie, waardoor ik de volgende in het plaatselijke nieuws terecht kwam als plaatsvervangende voorman in de deze demonstratie.
Door het regenachtige weer was er verder niet zo heel veel te beleven in Makassar waardoor we maar door gerede zijn naar een Starbucks waar ik het laplazerus kon zuipen aan alle Starbucks coffee's en drankjes. Dus na een energieke nacht gingen we s'ochtends weer op pad op de allerlaaste dag van mijn reis en Indonesië. De hoofdbestemming deze keer was fort Rotterdam waar (helaas) weinig/geen informatie was te vinden over het fort zelf maar des te meer over de culturen op Sulawesi. Verder bereikte ik in dit fort de top van mijn popsterren status in Indonesië, want van de 2 dat we in het fort waren heb ik minstens 1 uur verspild het op de foto gaan Jan en alleman, (dit is geen grap) handtekeningen uitdelen en handenschudden. Na al deze gekte probeerde m'n vriend iedereen zover te krijgen om me met rust te laten, volgend mij niet zoveel erg goed overkwam want het resterende uur werd ik toch regelmatig bestookt met verlegen giechelende meisjes die met me op de foto wilden en daarna hun hele horde vriendinnen er nog een keertje bijhaalde. Al met al de was dit bezoek aan fort Rotterdam uitgelopen op een extreme ervaring waardoor ik nu precies (denk te weten) hoe een gemiddelde ster zich voeld tijdens niets zeggend uitstapje. Na al deze gekte was het al weer tijd om terug te gaan en me gereed te maken voor het vertrek naar het vliegveld. Waar ik dan na 2 bijzondere maanden afscheid moest nemen van misschien wel het mooiste, gastvrijste land met met waarschijnlijk ook het lekkerste eten van iniedergeval zuid oost Azië. Na al deze woorden van lof lijkt me overbodig (ook al doe ik da nu dan toch) om te zeggen dat Indonesië wel een diepe indruk op me heeft gemaakt! En met het verlaten van dit bijzondere en uitgestrekte land veranderde mijn status van 'reizend' nu definitief in 'TERUG'reizend!
Door het regenachtige weer was er verder niet zo heel veel te beleven in Makassar waardoor we maar door gerede zijn naar een Starbucks waar ik het laplazerus kon zuipen aan alle Starbucks coffee's en drankjes. Dus na een energieke nacht gingen we s'ochtends weer op pad op de allerlaaste dag van mijn reis en Indonesië. De hoofdbestemming deze keer was fort Rotterdam waar (helaas) weinig/geen informatie was te vinden over het fort zelf maar des te meer over de culturen op Sulawesi. Verder bereikte ik in dit fort de top van mijn popsterren status in Indonesië, want van de 2 dat we in het fort waren heb ik minstens 1 uur verspild het op de foto gaan Jan en alleman, (dit is geen grap) handtekeningen uitdelen en handenschudden. Na al deze gekte probeerde m'n vriend iedereen zover te krijgen om me met rust te laten, volgend mij niet zoveel erg goed overkwam want het resterende uur werd ik toch regelmatig bestookt met verlegen giechelende meisjes die met me op de foto wilden en daarna hun hele horde vriendinnen er nog een keertje bijhaalde. Al met al de was dit bezoek aan fort Rotterdam uitgelopen op een extreme ervaring waardoor ik nu precies (denk te weten) hoe een gemiddelde ster zich voeld tijdens niets zeggend uitstapje. Na al deze gekte was het al weer tijd om terug te gaan en me gereed te maken voor het vertrek naar het vliegveld. Waar ik dan na 2 bijzondere maanden afscheid moest nemen van misschien wel het mooiste, gastvrijste land met met waarschijnlijk ook het lekkerste eten van iniedergeval zuid oost Azië. Na al deze woorden van lof lijkt me overbodig (ook al doe ik da nu dan toch) om te zeggen dat Indonesië wel een diepe indruk op me heeft gemaakt! En met het verlaten van dit bijzondere en uitgestrekte land veranderde mijn status van 'reizend' nu definitief in 'TERUG'reizend!
-
09 Mei 2012 - 09:52
Edith:
Hey Martijn,
Van demonstrant tot popster, wat je als reiziger zoal niet meemaakt. Zul je straks nog wel kunnen wennen aan je eigen leven in Amstelveen? Of kun je er juist door al deze avonturen echt van gaan genieten?
Groetjes
Edith -
09 Mei 2012 - 12:46
Hannah:
Hey Martijn!
Wat bizar he om zo opgenomen te worden in een cultuur en dat dan achter te moeten laten. Ik snap precies wat je bedoelt. Bizar ook trouwens dat jij zo als plaatsvervangend voorman van de demonstratie werd gezien, haha. Dat soort dingen zijn nou van die dingen waar je van geniet, gekke gebeurtenissen die je waarschijnlijk nooit meer meemaakt haha.
Nu op naar huis? Hoe lang heb je nog? Ik kan je vertellen, het gaat waarschijnlijk erg gek worden om weer thuis te zijn. Voor mij was het heel erg moeilijk, maar goed ik ben dan ook een vrouw en die hebben vaak veel met emoties ;). Ik hoop dat het voor jou wat makkelijker wordt, maar probeer je maar een beetje voor te bereiden op een cultureshock, want ja, dat is het echt.
Het komt wel goed, denk er niet te veel overna en geniet nog even! :D
xx -
09 Mei 2012 - 18:50
Chris:
Hoi, Martijn
Je verslag met plezier gelezen. Als je in jouw branche geen werk kan vinden is er wellicht een baan te vinden als stakingsleiderbij de FNV. n je misschien aan de bak komen als verslaggever, want je verslagen zijn een genot om te lezen.De ervaringen die je op je reis hebt meegemaakt kan n iemand je meer afnemen.
Geniet nog van je laatste dagen, want in Nederland zal het wel afzien worden. Tot 22 mei om 18.30 op Schiphol -
10 Mei 2012 - 11:19
Opa Lokkerbol.:
Hallo martijn, na je 9 mei gesproken te
hebben, las ik je verslag. Voor mij ben je
natuurlijk een WERELD-STER !! Over Indo-
nesië heb ik je dus niets teveel gezegd,
pracht land met meestal lieve mensen en
heel gastvrij. Leuk om er te zijn. Heb het
allemaal zélf ondervonden. Nu de laatste
loodjes : Dubai/Londen en dan.....thuis.
Ik verwelkom je op Schiphol. H.G. OPA. -
11 Mei 2012 - 13:49
Marion:
Hoi zoon,
Met veel plezier je verhaal gelezen. Nooit geweten dat mijn zoon een wereldster is geworden in den vreemden!!!!! Jammer dat ik je niet even heb kunnen aanbidden, maar dat doe ik thuis wel...!!!! Ik weet niet of we al dranghekken moeten laten plaatsen op Schiphol, we houden de peiling in de gaten.
Je net gesproken op skype (type dus zo'n beetje in dezelfde bewoordingen over je verhaal). Wat een mooie afsluiting: je begon in India en eindigt je wereldreis in India, waar je op het vliegveld moet wachten voor de reis richting Dubai om vervolgens iets meer van het echte leven te gaan proeven in Londen. Met pijn in je hart, maar je weet er komt een naderend eind aan!!! Sta er toch maar niet te veel bij stil. Ik ben benieuwd hoe je Dubai vindt. Blijven genieten, bewonderen verwonderen liefs mam -
12 Mei 2012 - 07:49
Peter Lokkerbol:
Ha Martijn, alweer zo'n exclusief stukje reisverslag. Man wat sta je in de belangstelling bij al die mensen. Logisch dat je je een popster voelt. Ik heb het zelf ook een keer meegemaakt in Tunesië. Toen was ik nog niet zo knap als dat ik nu ben :). Jammer hè dat je reis er bijna op zit, maar ook hier in Nederland is het goed toeven, zeker nu Ajax kampioen geworden is. Geniet van je reisdoelen en kom behouden terug, groetjes van de tjalkers uit Diemen. Peter xxx -
13 Mei 2012 - 19:46
Margo:
Hoi Martijn
We hebben weer genoten van je verslag helemaal te gek. Dat zal wel heel erg wennen als je terug bent. We wensen je alvast een hele goede terugreis.
Groetjes George en Margo.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
