Het laatste tropische strand
Door: Martijn Vernooijs
Blijf op de hoogte en volg Martijn
12 Mei 2012 | Maleisië, Kuala Lumpur
En na een vlucht van 2 uur was ik dan weer in het oude vertrouwde Kuala Lumpur waar ik na een relaxte nacht in (sinds 2 maanden tijd) een hostel een dag moest wachten voor de bus naar de Perhentian Island die pas s'avonds vertrok. Doordat ik vergeten was mijn maandelijkse salaris op mijn betaal rekening te storten moest ik die dag met om rekent 15€ EUR door brengen. Dit betekende een saaie dag op een streng dieet want ik had die 15€ nodig om het buskaartje later die avond te boeken. Dus na een sobere dag waarvan de maaltijden bestonden uit mijn noodrantsoen (instand noodles) kon ik dan eindelijk de reis beginnen aan mijn aller, aller laatste eilandbezoek van deze reis. Na een wat oncomfortabele nacht met maar uurtjes slaap kwam ik s'ochtends vroeg, net op tijd om zon opkomst mee te maken, aan op de Perhetian Island. Tijdens de bootreis naar het eiland had ik 2 jongens ontmoet waar we samen een VIP room deelden voor het weekend. Na dit weekend moest ik zelf opzoek naar een slaapplek en kwam ik (verkouden) in een hostel terecht, waar het de eerste nacht erg rustig was (we waren met z'n tweeën) maar de nacht daarop konden de naam van het hostel omtoveren naar het Holland heiniken huis. En ondanks het gebrek van Heiniken (maar wel ander spul) was gedurende de week toch een 'Hollands' sfeertje.
En tijdens deze week heb ik volop kunnen genieten van al de 'laatste keren van deze reis' zoals de laatste tropische strand feestjes, de laatste keer snorkelen, zwemmen met haaien en schildpadden en ik had ook een aller laatste duik in gepland maar die poging moest ik al na 4 meter opgeven doordat bleek dat ik toch nog last had van mijn opgelopen verkoudheid. Na deze teleurstelling was het tijd om mijn tas te pakken en weer richting het vaste land te vertrekken. Na een kort emotioneel besef van het nadere einde pakte ik de bus terug naar KL waar Ik mijn laatste dag bij een van de vrienden, die ik op de Perhentian Island had ontmoet, door bracht. Op de deze aller laatste dag heb ik uiteindelijk na 3 bezoeken aan KL dan toch ook maar de Batu caves bezocht waarmee eigenlijk meteen dan ook zo' beetje de hele dag mee gevuld was.
Na een kort nachtje begon ik dan aan mijn lange, lange reis naar Dubai.
Maar voordat ik in Dubai was had ik eerst nog een tussen stop in Channai, India waar ik gelukkig de mijn 10 uur durende transfer tijd kon uitzitten in de buisneslounge. En uiteindelijk na een dag die 28 uur lang had geduurd kwam ik om 22.00 aan in Dubai.
In Dubai zou ik bij een vrienden slapen die ik eerder op Koh Phi Phi, Thailand tijdens een snorkeltrip had ontmoet. En na een metro tocht stonden ze me op het station optewachten en na een korte wandeling naar hun appartement op 55e en hoogste etage van het gebouw kon ik dan eindelijk mijn welverdiende slaapje doen.
En tijdens deze week heb ik volop kunnen genieten van al de 'laatste keren van deze reis' zoals de laatste tropische strand feestjes, de laatste keer snorkelen, zwemmen met haaien en schildpadden en ik had ook een aller laatste duik in gepland maar die poging moest ik al na 4 meter opgeven doordat bleek dat ik toch nog last had van mijn opgelopen verkoudheid. Na deze teleurstelling was het tijd om mijn tas te pakken en weer richting het vaste land te vertrekken. Na een kort emotioneel besef van het nadere einde pakte ik de bus terug naar KL waar Ik mijn laatste dag bij een van de vrienden, die ik op de Perhentian Island had ontmoet, door bracht. Op de deze aller laatste dag heb ik uiteindelijk na 3 bezoeken aan KL dan toch ook maar de Batu caves bezocht waarmee eigenlijk meteen dan ook zo' beetje de hele dag mee gevuld was.
Na een kort nachtje begon ik dan aan mijn lange, lange reis naar Dubai.
Maar voordat ik in Dubai was had ik eerst nog een tussen stop in Channai, India waar ik gelukkig de mijn 10 uur durende transfer tijd kon uitzitten in de buisneslounge. En uiteindelijk na een dag die 28 uur lang had geduurd kwam ik om 22.00 aan in Dubai.
In Dubai zou ik bij een vrienden slapen die ik eerder op Koh Phi Phi, Thailand tijdens een snorkeltrip had ontmoet. En na een metro tocht stonden ze me op het station optewachten en na een korte wandeling naar hun appartement op 55e en hoogste etage van het gebouw kon ik dan eindelijk mijn welverdiende slaapje doen.
-
18 Mei 2012 - 07:30
Ernst:
Jeetje Martijn, wat vervelend allemaal zo'n reis........................kan je beter "gewoon" hier in Nederland aan het werk gaan toch....... -
24 Mei 2012 - 13:55
Edith:
He Martijn,
Welkom thuis, rust uit van al je omzwervingen, geniet na met de herinneringen en fotoos. Je zult wel veel aan iedereen moeten vertellen.
Wat een mooie ervaringen heb jij opgedaan.
groetjes
Edith
(en wat fijn dat je voor ons wat zon hebt meegenomen!)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley